κατάκλασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάκλασῐς	αἱ	κατακλάσεις
γενική	τῆς	κατακλάσεως	τῶν	κατακλάσεων
δοτική	τῇ	κατακλάσει	ταῖς	κατακλάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάκλασῐν	τὰς	κατακλάσεις
κλητική ὦ!		κατάκλασῐ		κατακλάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατακλάσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατακλασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάκλασις < κατακλά(ω) + -σις < κατά + αρχαία ελληνική κλάω

Ουσιαστικό

κατάκλασις, -εως θηλυκό

• η κατάκλαση, ο καταθρυμματισμός

Συγγενικά

• κατακλάω

→ και δείτε τις λέξεις κλάσις και κλάω

Δείτε επίσης

• κατάκλεισις
• κατάκλησις
• κατάκλισις
• κατάκλυσις

Πηγές

• κατάκλασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.