κιονίσκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κιονίσκος	οι	κιονίσκοι
γενική	του	κιονίσκου	των	κιονίσκων
αιτιατική	τον	κιονίσκο	τους	κιονίσκους
κλητική		κιονίσκε		κιονίσκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κιονίσκος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κιονίσκος, υποκοριστικό του κίων

Κιονίσκος σε μοναστήρι στη Ρουμανία

Προφορά

ΔΦΑ : /ci.oˈni.skos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κι‐ο‐νί‐σκος

Ουσιαστικό

κιονίσκος αρσενικό

1. (αρχιτεκτονική, αρχαιολογία κίονας μικρού ύψους
2. ομοίωμα κίονα

Μεταφράσεις

    κιονίσκος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κιονίσκος	οἱ	κιονίσκοι
γενική	τοῦ	κιονίσκου	τῶν	κιονίσκων
δοτική	τῷ	κιονίσκῳ	τοῖς	κιονίσκοις
αιτιατική	τὸν	κιονίσκον	τοὺς	κιονίσκους
κλητική ὦ!		κιονίσκε		κιονίσκοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κιονίσκω
γεν-δοτ	τοῖν		κιονίσκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κιονίσκος < κίων, γεν. κίον(ος) + -ίσκος

Ουσιαστικό

κιονίσκος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (αρχιτεκτονική) ο μικρός κίονας, ο κιονίσκος

Πηγές

• κιονίσκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.]