κυνηγάω

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
κυνηγάω < κυνηγ(ώ) + νεότερο επίθημα -άω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κυνηγῶ, συνηρημένος τύπος του κυνηγέω < κυνηγός < κύων + ἄγω (οδηγώ τα σκυλιά)

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ci.niˈɣa.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: κυ‐νη‐γά‐ω

κυνηγάω/κυνηγώ, αόρ.: κυνήγησα, παθ.φωνή: κυνηγιέμαι, π.αόρ.: κυνηγήθηκα, μτχ.π.π.: κυνηγημένος

  1. προσπαθώ να εντοπίσω και να σκοτώσω ένα θήραμα
    κυνηγούσα αγριογούρουνα πάνω στο βουνό
  2. καταδιώκω κάποιον, τρέχω για να τον πιάσω ή να τον προλάβω
  3. κατατρέχω κάποιον
  4. επιδιώκω κάτι
    σε όλη του τη ζωή κυνηγούσε το χρήμα
  5. → και δείτε τη λέξη κυνηγιέμαι (παθητικός τύπος)

Παράγωγα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Συνώνυμα

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]