κύρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κύρης	οι	κύρηδες
γενική	του	κύρη	των	κύρηδων
αιτιατική	τον	κύρη	τους	κύρηδες
κλητική		κύρη		κύρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κύρης < αρχαία ελληνική κύριος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈci.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κύ‐ρης

Ουσιαστικό

κύρης αρσενικό, στο θηλυκό κυρά

• (λαϊκότροπο) ο αρχηγός της οικογένειας, ο πατέρας ή ο σύζυγος· ο αφέντης

  ※  Παράγγειλα του κύρη σου που ρίχνει παραγάδι | να 'ρθεί να κουβεντιάσουμε την Κυριακή το βράδυ. | Παράγγειλα της μάνας σου που μοιάζει με βαρέλι | να σε ποτίζει αφρόγαλο να σε ταΐζει μέλι

  τραγούδι «Κυκλαδίτικο» (1971), σε στίχους του Νίκου Γκάτσου (μουσική: Μάνος Χατζηδάκις· πρώτη ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς)

Συγγενικά

• κυρ (προτακτικό)

→ και δείτε τη λέξη κύριος

Σύνθετα

• καραβοκύρης
• νοικοκύρης
• σπιτονοικοκύρης

Μεταφράσεις

    κύρης

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• κύρης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].