κώνωπας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κώνωπας	οι	κώνωπες
γενική	του	κώνωπα	των	κωνώπων
αιτιατική	τον	κώνωπα	τους	κώνωπες
κλητική		κώνωπα		κώνωπες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κώνωπας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κώνωψ, από την αιτιατική ενικού: τὸν κώνωπα + -ς (αρσενική κατάληξη)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.no.pas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κώ‐νω‐πας

Ουσιαστικό

κώνωπας αρσενικό

• (λόγιο, έντομο) το κουνούπι

  ※  Μάτην οἱ τάλανες ζητοῦν νὰ μάθουν τὴν αἰτίαν / − Βλέπω πετῶντα κώνωπα, βλέπω πετῶσαν μυῖαν! − (Γεώργιος Στρατήγης, Κλαίω−Γελώ)

Πολυλεκτικοί όροι

• κώνωπας ο ανωφελής: το κουνούπι που μεταδίδει την ελονοσία

Συγγενικά

• κώνωψ (λογιώτερο)

Δείτε επίσης

• ρουθούνι, ρώθωνας και ρώθων

Μεταφράσεις

    κώνωπας

→ δείτε τη λέξη κουνούπι

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κώνωπας αρσενικό

• αιτιατική πληθυντικού του κώνωψ

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κώνωπας αρσενικό

• αιτιατική πληθυντικού του κώνωψ