πέδη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πέδη	οι	πέδες
γενική	της	πέδης	των	(πεδών)
αιτιατική	την	πέδη	τις	πέδες
κλητική		πέδη		πέδες
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «σκόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέδη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πέδη

Σύστημα πέδης - φρένα σε τρένο.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpe.ði/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πέ‐δη

τονικό παρώνυμο: παιδί

Ουσιαστικό

πέδη θηλυκό

• (λόγιο) μέσο επιβράδυνσης ή το σταμάτημα κινητού πράγματος (όπως οχήματος)

  ↪ υδραυλική πέδη

  ≈ συνώνυμα: φρένο

Εκφράσεις

• σύστημα πέδησης

Συγγενικά

• πέδηση
• -πέδη Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -πέδη στο Βικιλεξικό
• χειροπέδα

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πέδη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pṓds (από την ίδια ρίζα με τα πέζα και πούς (γενική: ποδ-ός)

Ουσιαστικό

πέδη θηλυκό

1. αλυσίδα με την οποία δένονται τα πόδια ανθρώπου ή ζώου, για να εμποδιστεί η κίνησή του
2. κόσμημα για τον αστράγαλο

   ↪ «ἀμφὶ δὲ ποσσὶ πέδας ἔβαλε χρυσεία»

Σύνθετα

• -πέδη Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -πέδη στο Βικιλεξικό
• Λέξεις σε -πέδη @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• πέδη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πέδη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.