ποίησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ποίησῐς	αἱ	ποιήσεις
γενική	τῆς	ποιήσεως	τῶν	ποιήσεων
δοτική	τῇ	ποιήσει	ταῖς	ποιήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ποίησῐν	τὰς	ποιήσεις
κλητική ὦ!		ποίησῐ		ποιήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ποιήσει
γεν-δοτ	τοῖν		ποιησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποίησις < ποιέω / ποιώ, ποιη- + -σις (-ησις)

Ουσιαστικό

ποίησις, -εως θηλυκό

1. δημιουργία, κατασκευή
2. ποίηση, η ποιητική τέχνη

Συγγενικά

• -ποίησις Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -ποίησις στο Βικιλεξικό
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• ποίησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ποίησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.