τιθήνα

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

τιθήνα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τιθήνα, -ας θηλυκό

• δωρικός τύπος του τιθήνη

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 1. Ἱέρωνι Αἰτναίῳ ἅρματι, 20 (1.19-1.20)

  κίων δ᾽ οὐρανία συνέχει, | νιφόεσσ᾽ Αἴτνα, πάνετες χιόνος ὀξείας τιθήνα·

  • ενώ η ουρανοστήριχτη κολώνα, | η Αίτνα η χιονόδαρτη, τον συγκρατά, που θρέφει ολοχρονίς κρουσταλλά χιόνια.

    Μετάφραση (1953): Ι.Ν. Γρυπάρης, @greek‑language.gr

  • κι ο ουράνιος στύλος τον κρατάει ακίνητον εκεί, | της Αίτνας το χιονόσκεπο βουνό, που τρέφει ολοχρονίς το τσουχτερό το χιόνι.

    Μετάφραση (1994): Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

Πηγές

• τιθήνα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.