φωλίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φωλίον	τὰ	φωλίᾰ
γενική	τοῦ	φωλίου	τῶν	φωλίων
δοτική	τῷ	φωλίῳ	τοῖς	φωλίοις
αιτιατική	τὸ	φωλίον	τὰ	φωλίᾰ
κλητική ὦ!		φωλίον		φωλίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φωλίω
γεν-δοτ	τοῖν		φωλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φωλίον < αρχαία ελληνική φωλεός / φωλ(εά) + υποκοριστικό επίθημα -ίον

Ουσιαστικό

φωλίον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. υποκοριστικό του φωλεός / φωλεά
2. (ειδικότερα) αλεπότρυπα, αλεποφωλιά

Πηγές

• φωλίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.