χείμαρρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χείμαρρος	οι	χείμαρροι
γενική	του	χείμαρρου & χειμάρρου	των	χείμαρρων & χειμάρρων
αιτιατική	τον	χείμαρρο	τους	χείμαρρους & χειμάρρους
κλητική		χείμαρρε		χείμαρροι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χείμαρρος < αρχαία ελληνική χειμάρροος < χειμών + ροή < ρέω

Ουσιαστικό

χείμαρρος αρσενικό

1. ποταμός που ρέει μόνο το χειμώνα ή που πάντως δημιουργείται μετά από βροχή ή από λιώσιμο των χιονιών και του πάγου
2. η ακατάσχετη και ορμητική ομιλία αλλά και γενικά η παρόμοια ιδιοσυγκρασία -δεν συνδέεται ετυμολογικά και ενοιολογικά με την χίμαιρα

   Ήταν χείμαρρος. Δεν προλάβαινες να τον διακόψεις για να αρθρώσεις ούτε λέξη!

   Αυτή η γυναίκα είναι χείμαρρος (ορμάει σε ένα χώρο και επιβάλλεται με την παρουσία της, το λόγο της, το ασυγκράτητο ταμπεραμέντο της)

Συγγενικά

• χειμαρρώδης

Σύνθετα

• αεροχείμαρρος

Δείτε επίσης

• χίμαρος

Μεταφράσεις

    χείμαρρος

γαλλικά : torrent (fr) πορτογαλικά : torrente (pt) φινλανδικά : virta (fi)