ψηφισματοπώλης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ψηφισματοπώλης	οἱ	ψηφισματοπῶλαι
γενική	τοῦ	ψηφισματοπώλου	τῶν	ψηφισματοπωλῶν
δοτική	τῷ	ψηφισματοπώλῃ	τοῖς	ψηφισματοπώλαις
αιτιατική	τὸν	ψηφισματοπώλην	τοὺς	ψηφισματοπώλᾱς
κλητική ὦ!		ψηφισματοπῶλᾰ		ψηφισματοπῶλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψηφισματοπώλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ψηφισματοπώλαιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψηφισματοπώλης < ψήφισμα + -ο- + -πώλης

Ουσιαστικό

ψηφισματοπώλης αρσενικό

• (επάγγελμα) κάποιος που πουλάει υπηρεσίες γραφής ή επικύρωσης ψηφισμάτων

Πηγές

• ψηφισματοπώλης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψηφισματοπώλης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.