ἀμπυκτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀμπυκτήρ	οἱ	ἀμπυκτῆρες
γενική	τοῦ	ἀμπυκτῆρος	τῶν	ἀμπυκτήρων
δοτική	τῷ	ἀμπυκτῆρῐ	τοῖς	ἀμπυκτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀμπυκτῆρᾰ	τοὺς	ἀμπυκτῆρᾰς
κλητική ὦ!		ἀμπυκτήρ		ἀμπυκτῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμπυκτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμπυκτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμπυκτήρ < ἄμπυξ

Ουσιαστικό

ἀμπυκτήρ, -ῆρος αρσενικό

• γκέμια, χαλινάρι των αλόγων

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας, στίχ. 461 (461-462)

  ἵππους δ᾽ ἐν ἀμπυκτῆρσιν ἐμβριμωμένας | δινεῖ, θελούσας πρὸς πύλαις πεπτωκέναι.

  Και γύρο φέρνει τ᾽ άτια του, που φρουμανίζουν | στα γκέμια θέλοντας νά ειχαν ριχτεί στις πόρτες

  Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἄμπυξ

Πηγές

• ἀμπυκτήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀμπυκτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.