ἔπαλξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔπαλξῐς	αἱ	ἐπάλξεις
γενική	τῆς	ἐπάλξεως	τῶν	ἐπάλξεων
δοτική	τῇ	ἐπάλξει	ταῖς	ἐπάλξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔπαλξῐν	τὰς	ἐπάλξεις
κλητική ὦ!		ἔπαλξῐ		ἐπάλξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπάλξει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπαλξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἔπαλξις, ήδη ομηρικό < → λείπει η ετυμολογία → δείτε τη λέξη ἐπαλέξω

Ουσιαστικό

ἔπαλξις θηλυκό

1. (στρατιωτικός όρος) αμυντική κατασκευή
2. (ειδικότερα) το πάνω μέρος του τείχους από το οποίο χτυπούσαν οι αμυνόμενοι

Πηγές

• ἔπαλξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔπαλξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.