ἡμέρευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἡμέρευσῐς	αἱ	ἡμερεύσεις
γενική	τῆς	ἡμερεύσεως	τῶν	ἡμερεύσεων
δοτική	τῇ	ἡμερεύσει	ταῖς	ἡμερεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἡμέρευσῐν	τὰς	ἡμερεύσεις
κλητική ὦ!		ἡμέρευσῐ		ἡμερεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἡμερεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἡμερευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἡμέρευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἡμερεύ(ω) + -σις < ἡμέρα

Ουσιαστικό

ἡμέρευσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) το να περνώ τη μέρα μου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἡμερεύω και ἡμέρα

Πηγές

• ἡμέρευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.