ῥώθων

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ῥώθων	οἱ	ῥώθωνες
γενική	τοῦ	ῥώθωνος	τῶν	ῥωθώνων
δοτική	τῷ	ῥώθωνῐ	τοῖς	ῥώθωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ῥώθωνᾰ	τοὺς	ῥώθωνᾰς
κλητική ὦ!		ῥώθων		ῥώθωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥώθωνε
γεν-δοτ	τοῖν		ῥωθώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥώθων < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ῥώθων, -ωνος αρσενικό, συνήθως στον πληθυντικό

• (ελληνιστική κοινή) ρουθούνι

  ※  εἶναι δὲ καὶ κύνας ἀλκίμους, οὐ πρότερον μεθιέντας τὸ δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς ῥώθωνας ὕδωρ καταχυθῆναι (⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 15, 1, 37, 27)

Συνώνυμα

• μυκτήρ

Παράγωγα

• φιλορρώθων

Δείτε επίσης

• μεσαιωνικά ελληνικά: ῥωθώνιον
• κοινή νεοελληνική: ρουθούνι

Πηγές

• ῥώθων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥώθων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.