beacon

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

beacon < (κληρονομημένο) μέση αγγλική beken < (κληρονομημένο) αγγλοσαξονική bēacn < (κληρονομημένο) πρωτογερμανική *baukną

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
beacon	beacons

beacon ^(en)

• φάρος

Δείτε επίσης

• beacon στην αγγλική Βικιπαίδεια

Ρήμα

ενεστώτας	beacon
γ΄ ενικό ενεστώτα	beacons
αόριστος	beaconed
παθητική μετοχή	—
ενεργητική μετοχή	beaconing

beacon ^(en)

• φωτίζω ως φάρος