interruption

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
interruption	interruptions

Ετυμολογία

interruption < μέση αγγλική interrupcioun

Προφορά

ΔΦΑ : /ˌɪn.tə.ˈɹʌp.ʃən/

Ουσιαστικό

interruption ^(en) (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο)

1. η διακοπή, κάτι που διακόπτει προσωρινά μια δραστηριότητα ή μια κατάσταση· μια στιγμή που μια δραστηριότητα διακόπτεται

   ↪ an interruption in business/in payments - διακοπή των εργασιών/των πληρωμών

2. η διακοπή, η πράξη του να διακόπτω κάποιον που μιλάει

   ↪ Can I speak without interruptions?

   Μπορώ να μιλήσω χωρίς διακοπές;

Συγγενικά

• interrupt

Πηγές

• interruption - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

interruption < λατινική interruptio

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ̃.tɛ.ʁyp.sjɔ̃/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
interruption	interruptions

interruption ^(fr) θηλυκό

• η διακοπή

Συγγενικά

• interrompre
• interrupteur
• interrupteur - interruptrice