διαδοχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαδοχή	οι	διαδοχές
γενική	της	διαδοχής	των	διαδοχών
αιτιατική	τη	διαδοχή	τις	διαδοχές
κλητική		διαδοχή		διαδοχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαδοχή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαδοχή < διαδέχομαι < διά + δέχομαι (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική succession)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.ðoˈçi/ & /ðʝa.ðoˈçi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐δο‐χή

τονικά παρώνυμα: διάδοχη, διάδοχοι

Ουσιαστικό

διαδοχή θηλυκό

• η ενέργεια του διαδέχομαι
  1. η ανάληψη αξιώματος ή θέσης που μέχρι πρότινος κατείχε κάποιος άλλος
  2. η ακολούθηση κάποιου πράγματος, φαινομένου κ.λπ. από κάτι άλλο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διαδέχομαι και δέχομαι

Μεταφράσεις

    αλληλουχική ακολουθία

αγγλικά : succession (en) ολλανδικά: opeenvolging (nl) γεωργιανά : თანმიმდევრობა (ka) νεονορβηγικά : suksesjon (nn) αρσενικό ρουμανικά : succesiune (ro) θηλυκό ρωσικά : следование (ru)

    ιεραρχημένη διάταξη

αγγλικά : succession (en) τσεχικά : posloupnost (cs) θηλυκό ολλανδικά : opeenvolging (nl) γεωργιανά : თანმიმდევრობა (ka) γερμανικά : Abfolge (de) ρουμανικά : șir (ro) ουδέτερο, succesiune (ro) θηλυκό ρωσικά : последовательность (ru)

    μεταβίβαση βασιλικής εξουσίας

αγγλικά : succession (en) κινεζικά : 继承 (zh) jì chéng τσεχικά : následnictví (cs) ουδέτερο ολλανδικά : troonswisseling (nl) εσπεράντο : posteuleco (eo) φινλανδικά : kruununperimys (fi) γαλλικά : succession (fr) θηλυκό γερμανικά : Thronfolge (de) ιαπωνικά : 相続 (ja) (そうぞく (ja), sōzoku) ρωσικά : престолонаследие (ru) σουηδικά : tronföljd (sv) φιλιππινέζικα : halilinan (tl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• διαδοχή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διαδοχή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.