καταπικραίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καταπικραίνω < μεσαιωνική ελληνική καταπικραίνω < ελληνιστική κοινή κατάπικρος < αρχαία ελληνική κατα- + πικρός

Ρήμα

καταπικραίνω

• (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) πικραίνω πάρα πολύ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	καταπικραίνω	καταπίκραινα	θα καταπικραίνω	να καταπικραίνω		καταπικραίνοντας
β' ενικ.	καταπικραίνεις	καταπίκραινες	θα καταπικραίνεις	να καταπικραίνεις	καταπίκραινε
γ' ενικ.	καταπικραίνει	καταπίκραινε	θα καταπικραίνει	να καταπικραίνει
α' πληθ.	καταπικραίνουμε	καταπικραίναμε	θα καταπικραίνουμε	να καταπικραίνουμε
β' πληθ.	καταπικραίνετε	καταπικραίνατε	θα καταπικραίνετε	να καταπικραίνετε	καταπικραίνετε
γ' πληθ.	καταπικραίνουν(ε)	καταπίκραιναν καταπικραίναν(ε)	θα καταπικραίνουν(ε)	να καταπικραίνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		καταπίκρανα	θα καταπικράνω	να καταπικράνω		καταπικράνει
β' ενικ.		καταπίκρανες	θα καταπικράνεις	να καταπικράνεις	καταπίκρανε
γ' ενικ.		καταπίκρανε	θα καταπικράνει	να καταπικράνει
α' πληθ.		καταπικράναμε	θα καταπικράνουμε	να καταπικράνουμε
β' πληθ.		καταπικράνατε	θα καταπικράνετε	να καταπικράνετε	καταπικράνετε
γ' πληθ.		καταπίκραναν καταπικράναν(ε)	θα καταπικράνουν(ε)	να καταπικράνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω καταπικράνει	είχα καταπικράνει	θα έχω καταπικράνει	να έχω καταπικράνει
β' ενικ.	έχεις καταπικράνει	είχες καταπικράνει	θα έχεις καταπικράνει	να έχεις καταπικράνει
γ' ενικ.	έχει καταπικράνει	είχε καταπικράνει	θα έχει καταπικράνει	να έχει καταπικράνει
α' πληθ.	έχουμε καταπικράνει	είχαμε καταπικράνει	θα έχουμε καταπικράνει	να έχουμε καταπικράνει
β' πληθ.	έχετε καταπικράνει	είχατε καταπικράνει	θα έχετε καταπικράνει	να έχετε καταπικράνει
γ' πληθ.	έχουν καταπικράνει	είχαν καταπικράνει	θα έχουν καταπικράνει	να έχουν καταπικράνει

Μεταφράσεις

    καταπικραίνω