πιονιέρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πιονιέρος	οι	πιονιέροι
γενική	του	πιονιέρου	των	πιονιέρων
αιτιατική	τον	πιονιέρο	τους	πιονιέρους
κλητική		πιονιέρε		πιονιέροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πιονιέρος < γαλλική pionnier < μέση γαλλική pionier (=πεζικάριος) < παλαιά γαλλικά peonier < peon (=πεζικάριος) < υστερολατινική pedo < pes < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pṓds· συγγενές με το (γαλλικά) pion > (νέα ελληνική) πιόνι

Ουσιαστικό

πιονιέρος αρσενικό (θηλυκό: πιονιέρισσα)

1. αυτός που πρωτοπορεί

   Με τις φάτσες των υπολοίπων επιβατών ολοκληρώνεται μια ανθρωπογεωγραφία της Άγριας Δύσης: πιονιέροι, άξεστοι τυχοδιώκτες και μεθύστακες κυνηγοί, φανατισμένοι ιεραπόστολοι που ξορκίζουν τους ειδωλολάτρες «κοκκινομούρηδες». (*)

2. (σε κομμουνιστικές χώρες) μέλος μιας ομάδας παιδιών, που κατευθύνεται από το κράτος

Άλλες μορφές

• πιονιέρης
• πιονέρος

Συνώνυμα

• πρωτοπόρος
• ρηξικέλευθος
• σκαπανέας

Συγγενικά

• πιόνι
• → δείτε τις λέξεις πόδι και πούς

Μεταφράσεις

    πιονιέρος

αγγλικά : pioneer (en) γαλλικά : pionnier (fr)