induction

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

induction ^(en)

1. (λογική) επαγωγή
2. (μαθηματικά) επαγωγή αναδρομή
3. (φυσική) ηλεκτρομαγνητική επαγωγή
4. (φυσική) ηλεκτροστατική επαγωγή

---

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

induction < λατινική inductio

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ̃dyksjɔ̃/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
induction	inductions

induction ^(fr) θηλυκό

1. (λογική) η επαγωγή

   → δείτε τη λέξη  analogie, généralisation, inférence

   ≠ αντώνυμα: déduction

2. (ηλεκτρισμός) η επαγωγή

   → δείτε τη λέξη  inductance

3. (βιολογία) αρχή φαινομένου με μικρή καθυστέρηση σε σχέση με την αιτία του

Συγγενικά

• inductance
• inducteur - inductrice
• inductible
• inductif - inductive
• induire
• induit - induite