ruiniga

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ruiniga < ruin + -ig- + -a

Επίθετο

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ruiniga	ruinigaj
αιτιατική	ruinigan	ruinigajn

ruiniga ^(eo)

• καταστρεπτικός

la ciklono estis tre ruiniga - ο κυκλώνας ήταν πολύ καταστρεπτικός