εξομαλίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εξομαλίζω < ελληνιστική κοινή ἐξομᾰλίζω < αρχαία ελληνική ὁμαλός

Ρήμα

εξομαλίζω

• άλλη μορφή του εξομαλύνω

Συγγενικά

• εξομάλιση
• εξομαλισμός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εξομαλίζω	εξομάλιζα	θα εξομαλίζω	να εξομαλίζω		εξομαλίζοντας
β' ενικ.	εξομαλίζεις	εξομάλιζες	θα εξομαλίζεις	να εξομαλίζεις	εξομάλιζε
γ' ενικ.	εξομαλίζει	εξομάλιζε	θα εξομαλίζει	να εξομαλίζει
α' πληθ.	εξομαλίζουμε	εξομαλίζαμε	θα εξομαλίζουμε	να εξομαλίζουμε
β' πληθ.	εξομαλίζετε	εξομαλίζατε	θα εξομαλίζετε	να εξομαλίζετε	εξομαλίζετε
γ' πληθ.	εξομαλίζουν(ε)	εξομάλιζαν εξομαλίζαν(ε)	θα εξομαλίζουν(ε)	να εξομαλίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εξομάλισα	θα εξομαλίσω	να εξομαλίσω		εξομαλίσει
β' ενικ.		εξομάλισες	θα εξομαλίσεις	να εξομαλίσεις	εξομάλισε
γ' ενικ.		εξομάλισε	θα εξομαλίσει	να εξομαλίσει
α' πληθ.		εξομαλίσαμε	θα εξομαλίσουμε	να εξομαλίσουμε
β' πληθ.		εξομαλίσατε	θα εξομαλίσετε	να εξομαλίσετε	εξομαλίστε
γ' πληθ.		εξομάλισαν εξομαλίσαν(ε)	θα εξομαλίσουν(ε)	να εξομαλίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εξομαλίσει	είχα εξομαλίσει	θα έχω εξομαλίσει	να έχω εξομαλίσει
β' ενικ.	έχεις εξομαλίσει	είχες εξομαλίσει	θα έχεις εξομαλίσει	να έχεις εξομαλίσει
γ' ενικ.	έχει εξομαλίσει	είχε εξομαλίσει	θα έχει εξομαλίσει	να έχει εξομαλίσει
α' πληθ.	έχουμε εξομαλίσει	είχαμε εξομαλίσει	θα έχουμε εξομαλίσει	να έχουμε εξομαλίσει
β' πληθ.	έχετε εξομαλίσει	είχατε εξομαλίσει	θα έχετε εξομαλίσει	να έχετε εξομαλίσει
γ' πληθ.	έχουν εξομαλίσει	είχαν εξομαλίσει	θα έχουν εξομαλίσει	να έχουν εξομαλίσει

Μεταφράσεις

    εξομαλίζω

→ δείτε τη λέξη εξομαλύνω