νυκτερευτής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

νυκτερευτής < νυκτερεύω

Ουσιαστικό

νυκτερευτής αρσενικό

• αυτός που κυνηγά ή ψαρεύει τη νύχτα

Συγγενικά

• νυκτερεύω (διανυκτερεύω στη νεοελληνική)
• νυκτερευτικός
• νυκτερεία (το νυχτερινό κυνήγι ή αλιεία/ψάρεμα)