ἀφιλοχρήματος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀφιλοχρήματος < αρχαία ελληνική φιλοχρήματος < φιλέω / φιλῶ + χρῆμα

Επίθετο

ἀφιλοχρήματος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) αφιλοχρήματος

Κλίση

ἀφιλοχρήματος

Πτώση Ενικός Πληθυντικός Ονομαστική ὁ, ἡ ἀφιλοχρήματος τὸ ἀφιλοχρήματον οἱ, αἱ ἀφιλοχρήματοι τὰ ἀφιλοχρήματα Γενική τοῦ, τῆς ἀφιλοχρημάτου τοῦ ἀφιλοχρημάτου τῶν ἀφιλοχρημάτων τῶν ἀφιλοχρημάτων Δοτική τῷ, τῇ ἀφιλοχρημάτῳ τῷ ἀφιλοχρημάτῳ τοῖς, ταῖς ἀφιλοχρημάτοις τοῖς ἀφιλοχρημάτοις Αιτιατική τὸν, τὴν ἀφιλοχρήματον τὸ ἀφιλοχρήματον τοὺς, τὰς ἀφιλοχρημάτους τὰ ἀφιλοχρήματα Κλητική ἀφιλοχρήματε ἀφιλοχρήματον ἀφιλοχρήματοι ἀφιλοχρήματα Πτώσεις Δυικός Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική ἀφιλοχρημάτω Γενική-Δοτική ἀφιλοχρημάτοιν