ζαΐμης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ζαΐμης	οι	ζαΐμηδες
γενική	του	ζαΐμη	των	ζαΐμηδων
αιτιατική	τον	ζαΐμη	τους	ζαΐμηδες
κλητική		ζαΐμη		ζαΐμηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζαΐμης < (άμεσο δάνειο) τουρκική zaim + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /zaˈi.mis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζα‐ΐ‐μης

Ουσιαστικό

ζαΐμης αρσενικό

• (ιστορία, επάγγελμα, Τουρκοκρατία) κάτοχος ή επικαρπωτής κτημάτων, ο οποίος κατά τη διάρκεια πολέμου είχε την υποχρέωση να στείλει ιππείς στον σουλτάνο

Συγγενικά

• Ζαΐμης (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    ζαΐμης

τουρκικά : zaim (tr)