δαιμονομανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δαιμονομανής	η	δαιμονομανής	το	δαιμονομανές
γενική	του	δαιμονομανούς*	της	δαιμονομανούς	του	δαιμονομανούς
αιτιατική	τον	δαιμονομανή	τη	δαιμονομανή	το	δαιμονομανές
κλητική		δαιμονομανή(ς)		δαιμονομανής		δαιμονομανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δαιμονομανείς	οι	δαιμονομανείς	τα	δαιμονομανή
γενική	των	δαιμονομανών	των	δαιμονομανών	των	δαιμονομανών
αιτιατική	τους	δαιμονομανείς	τις	δαιμονομανείς	τα	δαιμονομανή
κλητική		δαιμονομανείς		δαιμονομανείς		δαιμονομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δαιμονομανής < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική démonomane < αρχαία ελληνική δαίμων + μανία

Επίθετο

δαιμονομανής

• που έχει μανία με τους δαίμονες
  1. που νομίζει ότι κατέχεται από δαίμονες
  2. που ερευνά οτιδήποτε αφορά δαίμονες

Συνώνυμα

• δαιμονοπαθής

Συγγενικά

• δαιμονομανία
• → δείτε τις λέξεις δαίμονας και μανία

Μεταφράσεις

    δαιμονομανής