κακίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακίζω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

κακίζω

• κατηγορώ κάποιον, του αποδίδω κάτι κακό

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κακίζω	κάκιζα	θα κακίζω	να κακίζω		κακίζοντας
β' ενικ.	κακίζεις	κάκιζες	θα κακίζεις	να κακίζεις	κάκιζε
γ' ενικ.	κακίζει	κάκιζε	θα κακίζει	να κακίζει
α' πληθ.	κακίζουμε	κακίζαμε	θα κακίζουμε	να κακίζουμε
β' πληθ.	κακίζετε	κακίζατε	θα κακίζετε	να κακίζετε	κακίζετε
γ' πληθ.	κακίζουν(ε)	κάκιζαν κακίζαν(ε)	θα κακίζουν(ε)	να κακίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κάκισα	θα κακίσω	να κακίσω		κακίσει
β' ενικ.		κάκισες	θα κακίσεις	να κακίσεις	κάκισε
γ' ενικ.		κάκισε	θα κακίσει	να κακίσει
α' πληθ.		κακίσαμε	θα κακίσουμε	να κακίσουμε
β' πληθ.		κακίσατε	θα κακίσετε	να κακίσετε	κακίστε
γ' πληθ.		κάκισαν κακίσαν(ε)	θα κακίσουν(ε)	να κακίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κακίσει	είχα κακίσει	θα έχω κακίσει	να έχω κακίσει
β' ενικ.	έχεις κακίσει	είχες κακίσει	θα έχεις κακίσει	να έχεις κακίσει
γ' ενικ.	έχει κακίσει	είχε κακίσει	θα έχει κακίσει	να έχει κακίσει
α' πληθ.	έχουμε κακίσει	είχαμε κακίσει	θα έχουμε κακίσει	να έχουμε κακίσει
β' πληθ.	έχετε κακίσει	είχατε κακίσει	θα έχετε κακίσει	να έχετε κακίσει
γ' πληθ.	έχουν κακίσει	είχαν κακίσει	θα έχουν κακίσει	να έχουν κακίσει

Μεταφράσεις

    κακίζω