νημερτής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νημερτής	τὸ	νημερτές
γενική	τοῦ/τῆς	νημερτοῦς	τοῦ	νημερτοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	νημερτεῖ	τῷ	νημερτεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νημερτῆ	τὸ	νημερτές
κλητική ὦ!		νημερτές		νημερτές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νημερτεῖς	τὰ	νημερτῆ
γενική	τῶν	νημερτῶν	τῶν	νημερτῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	νημερτέσῐ(ν)	τοῖς	νημερτέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νημερτεῖς	τὰ	νημερτῆ
κλητική ὦ!		νημερτεῖς		νημερτῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νημερτεῖ	τὼ	νημερτεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	νημερτοῖν	τοῖν	νημερτοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νημερτής < νη- + ἁμαρτάνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

νημερτής, -ής, -ές

1. αλάνθαστος, αψευδής, χωρίς λάθος (→ δείτε τη λέξη ἁμάρτημα)
2. (κατ' επέκταση) αληθινός, σωστός, που ισχύει

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : νᾱμερτής (μοναδικός τύπος στους τραγικούς)

Συγγενικά

• νημέρτεια
• νημερτέως
• Νημερτής
• → και δείτε τις λέξεις νη- και ἁμαρτάνω

Πηγές

• νημερτής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νημερτής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.