ρουφήχτρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρουφήχτρα	οι	ρουφήχτρες
γενική	της	ρουφήχτρας		—
αιτιατική	τη	ρουφήχτρα	τις	ρουφήχτρες
κλητική		ρουφήχτρα		ρουφήχτρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρουφήχτρα < ρουφάω / ρουφώ, θέμα ρουφηκ- (όπως στο ρούφηξα) + -τρα με ανομοίωση τρόπου άρθρωσης [kt] > [xt]

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾuˈfi.xtɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρου‐φή‐χτρα

Ουσιαστικό

ρουφήχτρα θηλυκό

1. στρόβιλος, δίνη μέσα σε θάλασσες και ωκεανούς

   ≈ συνώνυμα: ρούφουλας

2. (μεταφορικά) που πίνει πολύ, που μεθάει

   ≈ συνώνυμα: πότης

Μεταφράσεις

    δίνη που ρουφάει

αγγλικά : whirlpool (en)

    που πίνει πολύ και μεθάει

→ δείτε τη λέξη πότης

Πηγές

• ρουφήχτρα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ρουφήχτρα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)