ἐλαφοκτόνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐλαφοκτόνος	τὸ	ἐλαφοκτόνον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐλαφοκτόνου	τοῦ	ἐλαφοκτόνου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐλαφοκτόνῳ	τῷ	ἐλαφοκτόνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐλαφοκτόνον	τὸ	ἐλαφοκτόνον
κλητική ὦ!		ἐλαφοκτόνε		ἐλαφοκτόνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐλαφοκτόνοι	τὰ	ἐλαφοκτόνᾰ
γενική	τῶν	ἐλαφοκτόνων	τῶν	ἐλαφοκτόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐλαφοκτόνοις	τοῖς	ἐλαφοκτόνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐλαφοκτόνους	τὰ	ἐλαφοκτόνᾰ
κλητική ὦ!		ἐλαφοκτόνοι		ἐλαφοκτόνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐλαφοκτόνω	τὼ	ἐλαφοκτόνω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐλαφοκτόνοιν	τοῖν	ἐλαφοκτόνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐλαφοκτόνος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἐλαφοκτόνος, -ος, -ον

• που σκοτώνει ελάφια

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις, στίχ. 1113 (1113-1116)

  ἔνθα τᾶς ἐλαφοκτόνου | θεᾶς ἀμφίπολον κόραν | παῖδ᾽ Ἀγαμεμνονίαν λατρεύ-|ω βωμούς τ᾽ οὐ μηλοθύτας,

  όπου της θεάς, των λαφιών της σαϊτεύτρας, | υπηρετώ την ιέρεια, | του βασιλιά του Αγαμέμνονα κόρη, | και τους βωμούς που δε σφάζουνε πάνω τους πρόβατα·

  Μετάφραση (1972) Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων: Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία, 1979:ΟΕΔΒ @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἔλαφος

Πηγές

• ἐλαφοκτόνος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐλαφοκτόνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.