ἐπίκλην

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐπίκλην < ἐπικαλέω < καλέω/καλῶ

Επίρρημα

ἐπίκλην

1. όπως λέγεται, με την ονομασία/επωνυμία
2. ονομαστικά

Άλλες μορφές

• τοὐπίκλην=τó ἐπίκλην

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ἐπίκλην

• αιτιατική ενικού του ἐπίκλη (=επίκληση)· απαντά μόνο η αιτιατική πτώση