Μόρφω

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	Μόρφω	οι	Μόρφες
γενική	της	Μόρφως	των	Μόρφων
αιτιατική	τη	Μόρφω	τις	Μόρφες
κλητική		Μόρφω		Μόρφες
Ο πληθυντικός σε -ες είναι σπάνιος.
Κατηγορία όπως «τρελέγκω» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μόρφω < Μορφ(ία) + -ω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmoɾ.fo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Μόρ‐φω

Κύριο όνομα

Μόρφω θηλυκό

• γυναικείο όνομα

Πηγές

• "Συλλογή κύριων ονομάτων των νεότερων Ελλήνων Θράκης". Αρχείου του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού. 1. Αθήνα: Τυπογραφείον Σεργιάδου. 1934-35. σελ. 218-224.