θεόσσυτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεόσσυτος < → δείτε τη λέξη θεόσυτος

Επίθετο

θεόσσυτος, -ος, -ον

• άλλη γραφή του θεόσυτος: ο θεόπεμπτος, ο ουράνιος

  ※  καίτοι καὶ λέγουσ᾽ αἰσχύνομαι, θεόσσυτον χειμῶνα καὶ διαφθορὰν μορφῆς, ὅθεν μοι σχετλίᾳ προσέπτατο (Αισχύλος, Προμηθεύς Δεσμώτης, 642-644)

  κι αν με ντροπή θα λέγω τη θεόργητή μου συμφορά και της μορφής μου το παράλλαμ᾽ αυτό, πώς με βρήκε, τη μαύρη! (Μετάφραση Ι. Ν. Γρυπάρη, Προμηθέας Δεσμώτης, ΚΕΓ, Θεσσαλονίκη, 2015, Πρώτη έκδοση: Ι.Ν. Γρυπάρης, Οι Τραγωδίες του Αισχύλου, Αθήνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1930 @greek-language.gr)

Πηγές

• θεόσσυτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θεόσσυτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.