παράπλακτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

παράπλακτος, -ος, -ον

• δωρικός τύπος του παράπληκτος

  ※  [Χορός:] περίφαντος ἁνὴρ / θανεῖται, παραπλάκτῳ / χερὶ συγκατακτὰς / κελαινοῖς ξίφεσιν βοτὰ καὶ / βοτῆρας ἱππονώμας

  φανερώθηκε τώρα εκείνος, και θα πέσει νεκρός, αφού μ᾽ ακυβέρνητο χέρι και μαύρο σπαθί αδιάκριτα έσφαξε τις βοσκές και τους φύλακες

  Σοφοκλῆς, Αἴας, 229-233 @greek-language.gr (S.Aj.230) Μετάφραση: Δημήτρης Μαρωνίτης

  ΣτΕ: Κυριολεκτικά: με μανιασμένο χέρι