μηχανική

Ετυμολογία

Ουσιαστικό θ

1. ο κλάδος της φυσικής που ασχολείται με την κίνηση των σωμάτων τις δυνάμεις και τις σχετικές φυσικές ποσότητες όπως η ενέργεια και η ορμή.

• Αγγλικά: mechanics (en)
• Βιετναμέζικά: Cơ học, Cơhọc [力学]
• Βουλγαρικά: Механика (mehanika)
• Γαλικιακά: mecánica
• Γαλλικά: Mécanique α
• Γερμανικά: mechanik
• Εβραϊκά: מכניקה (mekanik?)
• Εσθονικά: mehaanika
• Ιαπωνέζικα: 力学 (kyugaku)
• Interlingua (Ιντερλίνγκουα):
• Ισπανικά: mecánica θ
• Ιταλικά: meccanica θ
• Καταλανικά: mecànica θ
• Κινεζικά: 力学 (?xue)
• Κορεατικά: ?학 (?hag)
• Λατινικά: mechanicus
• Νορβηγικά: mekanikk
• Ολλανδικά: mechanica
• Πολωνικά: mechanika θ
• Πορτογαλικά: mecânica θ
• Ρωσικά: Механика (mekhanika/mehanika)
• Σλοβενικά: mehanika θ
• Τσεχικά: mechanic