φόκο

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φόκο < ιταλική fuoco

Ουσιαστικό

φόκο ουδέτερο άκλιτο

1. (οικείο) η φωτιά, συνήθως σε εκφράσεις όπως βάζω φόκο

   Θα τα στήσουν κολλητά στην πόρτα του μαντρότοιχου και θα τους βάλουν φόκο. Kανένας κίνδυνος για πυρκαϊά. Mόνο που θα τρομάξει ο γιατρός – και το Παπακοκάκι θα κλειστεί στο σπίτι του για μέρες. (Κοσμάς Πολίτης, Eroica)

   έχεις φόκο;

Μεταφράσεις

    φόκο

→ δείτε τη λέξη φωτιά