πειθαρχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πειθαρχία	οι	πειθαρχίες
γενική	της	πειθαρχίας	των	πειθαρχιών
αιτιατική	την	πειθαρχία	τις	πειθαρχίες
κλητική		πειθαρχία		πειθαρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πειθαρχία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πειθαρχία < πειθαρχέω < πείθω + ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.θaɾˈçi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πει‐θαρ‐χί‐α

Ουσιαστικό

πειθαρχία θηλυκό

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του πειθαρχώ, η υπακοή σε κάποιες αρχές, κανόνες, νόμους ή στις διαταγές κάποιου ιεραρχικά ανώτερου

Εκφράσεις

• στρατιωτική πειθαρχία: η αυστηρή υπακοή και τήρηση κάποιων κανόνων

Συγγενικά

• πειθαρχείο
• πειθαρχημένος
• πειθαρχικά
• πειθαρχικός
• πειθαρχικώς

→ και δείτε τις λέξεις πειθαρχώ, πείθω και άρχω

Μεταφράσεις

    υπακοή

αγγλικά : discipline (en) γαλλικά : discipline (fr) γερμανικά : Disziplin (de) γεωργιανά : დისციპლინა (ka) (disciṗlina) εσπεράντο : disciplino (eo) ιαπωνικά : 規律 (ja) (kiritsu) ισπανικά : disciplina (es) κινεζικά : 纪律 (zh) (jìlǜ) (紀律) κορεατικά : 규율 (ko) (gyuyul) (規律) πολωνικά : dyscyplina (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πειθαρχίᾱ	αἱ	πειθαρχίαι
γενική	τῆς	πειθαρχίᾱς	τῶν	πειθαρχιῶν
δοτική	τῇ	πειθαρχίᾳ	ταῖς	πειθαρχίαις
αιτιατική	τὴν	πειθαρχίᾱν	τὰς	πειθαρχίᾱς
κλητική ὦ!		πειθαρχίᾱ		πειθαρχίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πειθαρχίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πειθαρχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πειθαρχία < πειθαρχ(έω) + -ία < πείθω + ἄρχω

Ουσιαστικό

πειθαρχία θηλυκό

• πειθαρχία

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πειθαρχέω

Πηγές

• πειθαρχία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πειθαρχία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.