σηματοδότηση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | η | σηματοδότηση | οι | σηματοδοτήσεις |
γενική | της | σηματοδότησης* | των | σηματοδοτήσεων |
αιτιατική | τη | σηματοδότηση | τις | σηματοδοτήσεις |
κλητική | σηματοδότηση | σηματοδοτήσεις | ||
* παλιότερος λόγιος τύπος, σηματοδοτήσεως | ||||
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- σηματοδότηση <σηματοδοτώ, σηματοδοτη- + -ση (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική signalisation) [1]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /si.ma.toˈðo.ti.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ση‐μα‐το‐δό‐τη‐ση
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
σηματοδότηση θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του σηματοδοτώ
- η μετάδοση σημάτων με κάποιο κώδικα, από απόσταση [2]
- η τοποθέτηση ειδικών σημάτων και σηματοδοτών για τη σήμανση π.χ. οδικού ή σιδηροδρομικού δικτύου και τη διευκόλυνση των αυτοκινητιστών ή των πεζών
- (μεταφορικά) η εμφάνιση κάποιων χαρακτηριστικών που χαρακτηρίζουν κάτι διαφοροποιώντας το από άλλα
Συγγενικά[επεξεργασία]
- σηματοδοσία
- σηματοδότης
- → δείτε τις λέξεις σηματοδοτώ, σήμα και δίνω
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
σηματοδότηση
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ σηματοδότηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δύναμη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ση (νέα ελληνικά)
- Μεταφραστικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Μεταφορικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)