έχων

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

έχων < αρχαία ελληνική ἔχων, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος ἔχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *seǵʰ-

Επίθετο

έχων, έχουσα, έχον

• (λόγιο) αυτός που έχει