γεινάμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

γεινάμενος < γείνομαι

Ουσιαστικό

γεινάμενος

• ουσιαστικοποιημένη μετοχή του γείνομαι: ο πατέρας (και, αντίστοιχα γειναμένη η μητέρα)