θεότρεπτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θεότρεπτος < θεός + τρέπω

Επίθετο

θεότρεπτος, -ος, -ον

1. αυτός που έχει μεταβληθεί από θεό ή θεούς
2. ο κατευθυνόμενος από θεό, ή θεούς