κυριολεχτώ
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- κυριολεχτώ < κυριολεκτώ < (ελληνιστική κοινή) κυριολεκτέω / κυριολεκτῶ < αρχαία ελληνική κύριος + λέγω
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ci.ɾi.o.leˈxto/
Ρήμα[επεξεργασία]
κυριολεχτώ
- (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του κυριολεκτώ
Κλίση[επεξεργασία]
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | κυριολεχτώ | κυριολεχτούσα | θα κυριολεχτώ | να κυριολεχτώ | κυριολεχτώντας | |
| β' ενικ. | κυριολεχτείς | κυριολεχτούσες | θα κυριολεχτείς | να κυριολεχτείς | (κυριολέχτει) | |
| γ' ενικ. | κυριολεχτεί | κυριολεχτούσε | θα κυριολεχτεί | να κυριολεχτεί | ||
| α' πληθ. | κυριολεχτούμε | κυριολεχτούσαμε | θα κυριολεχτούμε | να κυριολεχτούμε | ||
| β' πληθ. | κυριολεχτείτε | κυριολεχτούσατε | θα κυριολεχτείτε | να κυριολεχτείτε | κυριολεχτείτε | |
| γ' πληθ. | κυριολεχτούν(ε) | κυριολεχτούσαν(ε) | θα κυριολεχτούν(ε) | να κυριολεχτούν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | κυριολέχτησα | θα κυριολεχτήσω | να κυριολεχτήσω | κυριολεχτήσει | ||
| β' ενικ. | κυριολέχτησες | θα κυριολεχτήσεις | να κυριολεχτήσεις | κυριολέχτησε | ||
| γ' ενικ. | κυριολέχτησε | θα κυριολεχτήσει | να κυριολεχτήσει | |||
| α' πληθ. | κυριολεχτήσαμε | θα κυριολεχτήσουμε | να κυριολεχτήσουμε | |||
| β' πληθ. | κυριολεχτήσατε | θα κυριολεχτήσετε | να κυριολεχτήσετε | κυριολεχτήστε | ||
| γ' πληθ. | κυριολέχτησαν κυριολεχτήσαν(ε) |
θα κυριολεχτήσουν(ε) | να κυριολεχτήσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω κυριολεχτήσει | είχα κυριολεχτήσει | θα έχω κυριολεχτήσει | να έχω κυριολεχτήσει | ||
| β' ενικ. | έχεις κυριολεχτήσει | είχες κυριολεχτήσει | θα έχεις κυριολεχτήσει | να έχεις κυριολεχτήσει | ||
| γ' ενικ. | έχει κυριολεχτήσει | είχε κυριολεχτήσει | θα έχει κυριολεχτήσει | να έχει κυριολεχτήσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε κυριολεχτήσει | είχαμε κυριολεχτήσει | θα έχουμε κυριολεχτήσει | να έχουμε κυριολεχτήσει | ||
| β' πληθ. | έχετε κυριολεχτήσει | είχατε κυριολεχτήσει | θα έχετε κυριολεχτήσει | να έχετε κυριολεχτήσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν κυριολεχτήσει | είχαν κυριολεχτήσει | θα έχουν κυριολεχτήσει | να έχουν κυριολεχτήσει |
| |
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
κυριολεχτώ
|