χηρόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χηρόω < χῆρος (ο στερημένος) < χωρίς

Ρήμα

χηρόω-χηρῶ

1. καθιστώ έρημο ανδρών ένα τόπο, ένα χωριό, μια οικογένεια

   Πριάμου γαῖ᾽ ἐχήρωσ᾽ Ἑλλάδα (Ευριπίδης)

   Ἄργος ἀνδρῶν ἐχηρώθη

2. κάνω μια γυναίκα χήρα
3. στερώ, αποστερώ

   ἀελίου χήρωσεν αὐγάς : στέρησε τις αυγές τοη ήλιου, του στέρησε μέρες ζωής

4. ζω στη χηρεία, ως συνώνυμο του χηρεύω

Συγγενικά

• χηρεία, η κατάσταση του χήρου-ας
• χήρειος,α,ον
• χηρωστής
• χήρα και χήρη
• χῆρος,α,ον
• χηρεύω