clamour

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

clamour < λατινική clamor < clamo

Ουσιαστικό

clamour ^(en) (ΗΒ) και clamor (ΗΠΑ)

1. κραυγές από πλήθος που απαιτεί ή αποδοκιμάζει
2. η απαίτηση
3. η αποδοκιμασία, η κατακραυγή
4. βοή, συνεχόμενος θόρυβος

Ρήμα

clamour ^(en) (ΗΒ) και clamor (ΗΠΑ)

1. κραυγάζω, απαιτώ

   people clamour for reforms

Σύνθετα

• clamourous
• clamourously