αναρρίχνω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- αναρρίχνω < αρχαία ελληνική ἀναρρίπτω < ἀνά + ῥίπτω
Ρήμα[επεξεργασία]
αναρρίχνω
Συγγενικά[επεξεργασία]
Κλίση[επεξεργασία]
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | αναρρίχνω | ανάρριχνα | θα αναρρίχνω | να αναρρίχνω | αναρρίχνοντας | |
| β' ενικ. | αναρρίχνεις | ανάρριχνες | θα αναρρίχνεις | να αναρρίχνεις | ανάρριχνε | |
| γ' ενικ. | αναρρίχνει | ανάρριχνε | θα αναρρίχνει | να αναρρίχνει | ||
| α' πληθ. | αναρρίχνουμε | αναρρίχναμε | θα αναρρίχνουμε | να αναρρίχνουμε | ||
| β' πληθ. | αναρρίχνετε | αναρρίχνατε | θα αναρρίχνετε | να αναρρίχνετε | αναρρίχνετε | |
| γ' πληθ. | αναρρίχνουν(ε) | ανάρριχναν αναρρίχναν(ε) |
θα αναρρίχνουν(ε) | να αναρρίχνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ανάρριξα | θα αναρρίξω | να αναρρίξω | αναρρίξει | ||
| β' ενικ. | ανάρριξες | θα αναρρίξεις | να αναρρίξεις | ανάρριξε | ||
| γ' ενικ. | ανάρριξε | θα αναρρίξει | να αναρρίξει | |||
| α' πληθ. | αναρρίξαμε | θα αναρρίξουμε | να αναρρίξουμε | |||
| β' πληθ. | αναρρίξατε | θα αναρρίξετε | να αναρρίξετε | αναρρίξτε | ||
| γ' πληθ. | ανάρριξαν αναρρίξαν(ε) |
θα αναρρίξουν(ε) | να αναρρίξουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω αναρρίξει | είχα αναρρίξει | θα έχω αναρρίξει | να έχω αναρρίξει | ||
| β' ενικ. | έχεις αναρρίξει | είχες αναρρίξει | θα έχεις αναρρίξει | να έχεις αναρρίξει | έχε αναρριγμένο | |
| γ' ενικ. | έχει αναρρίξει | είχε αναρρίξει | θα έχει αναρρίξει | να έχει αναρρίξει | ||
| α' πληθ. | έχουμε αναρρίξει | είχαμε αναρρίξει | θα έχουμε αναρρίξει | να έχουμε αναρρίξει | ||
| β' πληθ. | έχετε αναρρίξει | είχατε αναρρίξει | θα έχετε αναρρίξει | να έχετε αναρρίξει | έχετε αναρριγμένο | |
| γ' πληθ. | έχουν αναρρίξει | είχαν αναρρίξει | θα έχουν αναρρίξει | να έχουν αναρρίξει | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί) | ||||||
| Παρακείμενος | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αναρριγμένο | |||||
| Υπερσυντέλικος | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αναρριγμένο | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αναρριγμένο | |||||
| Υποτακτική | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αναρριγμένο | |||||