φυκτός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φυκτός < φεύγω

Επίθετο

φυκτός, ή, όν

• εκείνος που μπορεί κάποιος να τον αποφύγει, που δεν είναι άφευκτος