ἀθυρόστομος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀθυρόστομος	τὸ	ἀθυρόστομον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀθυροστόμου	τοῦ	ἀθυροστόμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀθυροστόμῳ	τῷ	ἀθυροστόμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀθυρόστομον	τὸ	ἀθυρόστομον
κλητική ὦ!		ἀθυρόστομε		ἀθυρόστομον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀθυρόστομοι	τὰ	ἀθυρόστομᾰ
γενική	τῶν	ἀθυροστόμων	τῶν	ἀθυροστόμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀθυροστόμοις	τοῖς	ἀθυροστόμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀθυροστόμους	τὰ	ἀθυρόστομᾰ
κλητική ὦ!		ἀθυρόστομοι		ἀθυρόστομᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀθυροστόμω	τὼ	ἀθυροστόμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀθυροστόμοιν	τοῖν	ἀθυροστόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀθυρόστομος < ἀ- + θύρ(α) + -ό- + -στομος

Επίθετο

ἀθυρόστομος, -ον

• που δεν συγκρατείται όταν μιλάει, που δεν σταματάει να μιλάει

  → χρειάζεται παράθεμα

Συνώνυμα

• ἀθυρόγλωττος

Απόγονοι

ἀθυρόστομος (αρχαία ελληνικά)

• ⇘ νέα ελληνικά: αθυρόστομος

Πηγές

• ἀθυρόστομος -  Diccionario Griego-Español (DGE en línea) [Λεξικό ελληνικών (αρχαίων) - ισπανικών online] (στα ισπανικά) του Francisco R. Adrados (Φρανθίσκο Αδράδος) & Juan Rodríguez Somolinos, έως στο λήμμα «ἔξαυος» (συντομογραφίες).
• Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.
• ἀθυρόστομος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀθυρόστομος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.