ἐξακούω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξακούω ἐξ και ἀκούω

Ρήμα

ἐξακούω {ἐξᾰκούω}

1. ακούω από μεγάλη απόσταση

   πρόσωθεν ἐξήκουσα κληδόνος βοὴν ἀπὸ Σκαμάνδρου γῆν καταφθατουμένη (Αισχύλος, Ευμενίδες, 397 @greek-language.gr)

2. ακούω κάτι σαν συνέπεια

   ἐρεῖς μὲν οὐχὶ νῦν γέ μ᾽ ὡς ἄρξασά τι λυπηρὸν εἶτα σοῦ τάδ᾽ ἐξήκουσ᾽ ὕπο (αυτή τη φορά δεν μπορείς να πεις ότι έκανα κάτι για να προκαλέσω τέτοια λόγια από εσένα) (Σοφοκλής, Ηλέκτρα, 552 @greek-language.gr)

3. αντιλαμβάνομαι σε συγκεκριμένη έννοια

Αναφορές

• ἐξακούω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.