ἐξαναπληρόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξαναπληρόω < ἐξ + ἀνά + πληρόω-πληρῶ

Ρήμα

ἐξαναπληρόω

1. αναπληρώνω πλήρως ένα κενό, συμπληρώνω
2. επανδρώνω, βρίσκω πλήρωμα

   καίτοι πῶς εἰσιν δίκαιοι ταῦτα μὲν ὕστερον ἐξαναπληροῦν, νῦν δ᾽ ὡς πρῶτοι παρασκευασάμενοι τὸν στέφανον λαβεῖν; (: και πώς είναι δικαιο να βρίσκουν πλήρωμα (για το πλοίο) μετά από εμένα και τώρα να παίρνουν το στέφανο σαν να ετοιμάστηκαν πρώτοι; (Δημοσθ. Περί του Στεφάνου της Τριηραρχίας, 6)

3. το θρέψιμο μιας πληγής ή ενός χτυπήματος στο δέντρο, η ανανέωση του φλοιού

   ἐξαναπληροῦνται δὲ πάλιν σχεδὸν ἐν τρισὶν ἔτεσιν (ο φλοιός) Θεόφρ. Φυτ. Ιστ. 3. 17, 1.

→ δείτε τη λέξη  ἀναπληρόω, πληρόω